Pieter Aspe mocht trouwens de Spannende Broek openen, en dat maakt dat ik nu al dagen geplaagd wordt door beelden van de behaarde borst van Herbert Flack die op de raarste momenten voor mijn geestesoog opdoemen. Qua libidokiller wel efficiënter dan een dubbele dosis van de Diane 35.
In de redelijk kille aanloop naar de zoveelste Summer of Love Sex pakte Humo ook al uit met een aantal films: HUMO’S HETE FILMZOMER. Recept? Men daalt af naar de kelder, ziet welke films er nog ruim in voorraad zijn en probeert er nog een slaatje uit te slaan door te insinueren dat er hier en daar een tiet te zien valt. Voor slechts 4,90 € extra per DVD! Op de marketingafdeling is er vast een slimmerik die de woorden ‘win-win-situatie’ in de bek heeft genomen.
Erotisch sfeertje
Bij ‘Vicky, Christina, Barcelona’ kan ik me nog iets heet en zomers voorstellen, al blijven mijn herinneringen steken bij Penelope Cruz die de hele film lang hysterisch gesticulerend sigaretten rookt en spreekt met een Manuel-accent. Maar toegegeven, er hangt een vaag erotisch sfeertje en de meisjes zijn leuk om naar te kijken.
Langs de andere kant: wat doet ‘Shame’ eigenlijk in dat rijtje? Ok, er wordt in die film geneukt, en nog geen beetje ook, maar heet en zomers zijn niet direct adjectieven die daarbij de hoofdtoon voeren. Michael Fassbender speelt een seksverslaafde, voor wie zielloos rampetampen hem moet bevrijden van de ondraaglijke eenzaamheid van zijn bestaan. Dus ja, er zijn blote lijven en gehijg en gesteun, maar erg vrolijk wordt een mens er toch niet van. Laat staan dat de film uitnodigt tot veel passie in de eigen bedstee of elders.
Nu ja, voor elk wat wils, zullen ze bij Humo gedacht hebben, en er zijn vast mensen die opgewonden worden van droevige seks. God moet immers zijn getal hebben.
Vier miljoen jonge mensen komen samen in Rio, op wat we nog het best kunnen omschrijven als Werchter voor gelovigen
Werchter voor gelovigen
Over God gesproken: wist u dat de Wereld Jongeren Dagen dit jaar in Rio de Janeiro doorgaan? Tussen 23 en 29 juli komen katholieke jongeren van over de hele wereld samen in de stad waar het stadsuniform de tangaslip is, uiteraard nadat je eerst je poes gewaxt hebt op Braziliaanse wijze. De stad waar The Girl from Ipanema heupwiegend de hoofden op hol bracht en het strand van Copacabana uitnodigt tot flaneren en flirten op de tonen van de lome bossa nova.
Vier miljoen jonge mensen, samen op wat we nog het best kunnen omschrijven als Werchter voor gelovigen. De people’s Pope, Franciscus komt ook op bezoek, en dagelijks zijn er tientallen activiteiten, zoals dansen, zingen, theater of biechten.
Op Ter Zake zag ik een gelovig meisje getuigen over de diepe vreugde die ze aan haar geloof beleefde. Ze zei het meerdere keren, waardoor ze begon te klinken als een West-Vlaamse pater. Ik kan me voorstellen hoe die diepe vreugde in een ver en exotisch land en met een klimaat dat uitnodigt tot zoveel mogelijk kleren uit te spelen en te genieten van de zwoelte van de avond meerdere keren zal uitmonden in het beleven van de diepste draai, zoals Versteylen het zei. Wie herinnert zich niet de finale van de verfilming van ‘Het Parfum’? Een schaamteloze orgie van kronkelende lijven, waar niemand aan kon weerstaan.
Zo’n vaart zal het wel niet lopen, maar ik hoop toch dat iemand het verstand zal hebben om de diepe vreugde van het geloof te beteugelen door middel van veel en gratis uitgedeelde condooms.
