Stijn Tormans (Knack): ‘ ’

Peter Casteels
Naamloos
Naamloos

Moeten politici elk moment van de dag aan een kapstok klaar hangen om door journalisten te kunnen worden lastig gevallen met vragen waar ze meestal al vele malen eerder elders op hebben geantwoord?

Tormans:

Klopt het dat u uw vragen voor Bart De Wever pas hebt bedacht nadat hij uw interviewverzoek had geweigerd en u een gouden kans zag voor een spektakelstuk?

Tormans:

Denkt u werkelijk dat uw lijstje hem in de problemen had kunnen brengen, en dat u was gelukt wat de Wetstraatpers nu al jarenlang probeert?

Tormans:

U beweerde dat journalisten vooringenomen mogen zijn. Staat u daar nog steeds achter? Uw hoofdredacteur Johan Van Overtveldt was het daar niet mee eens. Hebben jullie dat ondertussen uitgeklaard, of bent u blij dat hij vertrokken is zodat dat niet meer hoeft?

Tormans:

Bent u überhaupt opgelucht dat Van Overtveldt is opgestapt? Was het niet gênant dat uw blad werd geleid door een man waarvan de interesses overduidelijk elders lagen?

Tormans:

Wat vindt u van uw nieuwe hoofdredacteur? Jörgen Oosterwaal stelde onlangs een verkiezingsfolder van Patrick Janssens samen, en schreef vorig jaar een dagboek in naam van Johan Vande Lanotte. Vindt u dat problematisch, of gaat u er van uit dat Rik Van Cauwelaert die voorliefde er wel uit krijgt?

Tormans:

“Ik heb dat magazine enkel gemaakt onder de uitdrukkelijke voorwaarde dat ik volledig onafhankelijk mijn ding kon doen” zei Oosterwaal zaterdag in De Morgen over ‘Patrick’. Is dat om te lachen of om te huilen?

Tormans:

Hoe ziet u de politieke koers van uw blad? Ondanks uw akkefietje beschouwen velen Knack als een blad met veel sympathie voor N-VA. Ook al in De Morgen zei uw kersverse ex-hoofdredacteur dat er op de redactie geen felle discussies woedden tussen links en rechts. Klopt dat omdat over de politieke lijn van Knack elders wordt besloten, of is de redactie het steeds roerend eens?

Tormans:

Bent u ook één van die mensen die woensdag Focus en Weekend Knack meteen in de prullenmand gooien, of bent u blij dat u die bladen ongevraagd bij uw abonnement op Knack krijgt?

Tormans:

Als u antwoorden had willen geven, had ik daarin een bruggetje kunnen schrijven naar mijn volgende vraag, maar met die witruimtes is dat lastig. Begrijpt u eigenlijk waarom vorige week zoveel aandacht ging naar de uitspraken van Etienne Schouppe over voorakkoorden in Vlaamse gemeenten? Iedereen wist dat al veel langer (Kris Deschouwer publiceerde er dit voorjaar een boek over), maar enkel omdat Schouppe het zegt, is zoiets groot nieuws. Is die fixatie op uitspraken van politici een probleem van de politieke journalistiek, en is dat één van de redenen waarom u geen politieke journalist wil worden genoemd?

Tormans:

Met uw goedvinden wil ik het nog even over N-VA en haar tegenstanders hebben. Dinsdag publiceerde Luc Huyse een opiniestuk in De Morgen waarin hij na een zwalpende aanloop poneerde dat N-VA van de gemeenteraadsverkiezingen geen referendum over Elio Di Rupo mag maken. In juli schreef hij in De Standaard een even schabouwelijk artikel waarin hij de slogan ‘De kracht van verandering’ probeerde onderuit te halen. Stoort het u dat sommige academici partijen aanvallen op zo’n amateuristische manier?

Tormans:

Apache en Sampol publiceerden vorige week een opiniestuk van een sociologe met als pseudoniem Valerie Descherpere. Vindt u dat ook zo’n flauwe grap?

Tormans:

In ‘Wat Bart De Wever zal doen als burgemeester van Antwerpen’ probeert ze het partijprogramma van N-VA Antwerpen onder vuur te nemen. Naast wat flauwiteiten – ‘die drie puntjes op het einde zijn verontrustend’ schrijft ze ergens zonder ironie – is een belangrijk argument van haar dat het partijprogramma van N-VA gelijkloopt met het beleid van Patrick Janssens. Daar maakt ze lachwekkend veel lawaai over, terwijl ze toch aankondigt zinnens te zijn naar Gent te verhuizen als De Wever het burgemeesterschap van Janssens overneemt. Hebt u ook zoveel plezier in de spreidstand van mensen die De Wever aanvallen maar Janssens willen verdedigen? Hoe lost uw nieuwe hoofdredacteur dat op?

Tormans:

Vindt u het erg als ik tussendoor in vraagvorm verwijs naar een column die Tom Naegels zaterdag over dit onderwerp schreef? Hij heeft het over mensen die het inhoudelijk eens zijn maar toch met elkaar overhoop kunnen liggen. Interessante lectuur, hoewel dat meta-niveau waarop Naegels zich het liefste terugtrekt hem er, als steeds, van weerhoudt scherpe conclusies te trekken. Hoe lang denkt u eigenlijk dat hij het met dat trucje nog zal kunnen trekken als wekelijkse columnist?

Tormans:

De conclusie van Descherpere komt uit de lucht vallen, maar is ook opmerkelijk: “Er zit wel degelijk een rode draad in het programma. Een goede kennis van het Nederlands lost vele, zoniet alle problemen op. Voor een streng en rechtvaardig beleid geldt het leren van de Nederlandse taal als topprioriteit.” Denkt u dat zij een partij zou kunnen noemen die het daar fundamenteel mee oneens is? Bent u er ook zo zeker van dat zij uw vragenlijst even briljant vond als haar eigen stuk?

Tormans:

U begrijpt misschien niet goed waarom ik u lastig val met die laatste vragen, maar er is een zekere overeenkomst tussen u, Luc Huyse en Valerie Descherpere. Vindt u het ook zo jammer dat dankzij het gejank van mensen als jullie een gepassioneerde antinationalist als ik Bart De Wever vele malen sympathieker vindt dan zijn tegenstanders?

Tormans:

Hartelijk dank voor het gesprek, meneer Tormans.

LEES OOK
Anoek Nuyens / 12-11-2014

Waarom wil België niet aan zijn 'foute' verleden?

Uit vrees dat 'de openbare orde verstoord wordt' blijven 100.000 Belgische collaboratiedossiers gesloten voor het publiek. Voor Apache.be en De Correspondent ging Anoek Nuyens op…
Collaboratie was geen exclusief Vlaamse aangelegenheid. Op de foto: een 'zwarte' wordt opgepakt in Luik. (Foto RV)
Peter Casteels / 26-02-2013

'De collaboratie mag men niet zomaar onder de mat vegen'

Hoe moet het verder met dit land? Apache vroeg het aan Els Witte, grande dame van de Belgische geschiedschrijving. Een gesprek over de taalstrijd, het succes van het nationalisme…
Els Witte (Foto Julia M. Free)