Een uitspraak van de voorzitter van de Privacycommissie in De Tijd doet de Kamerleden echter plots nadenken over wat ze zelf hebben gestemd. De heer Debeuckelaere wees er op dat de nieuwe wet verhindert om een belastingsdossier in te kijken, zolang er een controle of een onderzoek loopt. Daardoor kan een belastingsdossier eindeloos geheim blijven:
De nieuwe wet verhindert u om uw belastingdossier in te kijken, zolang u het voorwerp uitmaakt van 'een controle', 'een onderzoek' of 'daarmee verband houdende werkzaamheden'. Dat is zo ruim dat uw belastingdossier eindeloos geheim kan blijven (...) Wij hebben in april een advies uitgebracht. De tekst die toen voorlag, was op dat punt al problematisch. De Raad van State noemde het zelfs illegaal. Maar tot onze verbijstering is de uiteindelijke wettekst nog veel erger. Er is zelfs geen sprake meer van een onrechtstreekse controle van uw gegevens via de privacycommissie. Dat is nochtans een fundamenteel recht
Dedecker en Rutten
Peter Dedecker (N-VA),en Gwendolyn Rutten (Open VLD) willen daarom de wet opnieuw bekijken. Dat iemand niet meer aan zijn gegevens kan, is voor Peter Dedecker een probleem. Voor de NVA moet een onderzoek beginnen met een vraag aan de burger. Daardoor kan een burger zijn gegevens vrij snel corrigeren, wat ook de ambtelijke controles efficiënter maakt. Rutten wil daarom een hoorzitting met de voorzitter van de Privacycommissie in de bevoegde Kamercommissie.
Dat Kamerleden begaan zijn met het lot van de burger is natuurlijk aangenaam om lezen. Dat ze zich pas bezinnen over wat ze hebben gestemd nadat de tekst daarvan in het Staatsblad is verschenen, toont echter aan hoe het met ons parlementair werk is gesteld.
Dat Kamerleden zich pas bezinnen over wat ze hebben gestemd nadat de tekst daarvan in het Staatsblad is verschenen, toont aan hoe het met ons parlementair werk is gesteld
Bij raadpleging van de website van de Privacycommissie lees je dat deze instelling sinds 1 januari 2004 als onafhankelijk controleorgaan is ingesteld bij de Kamer van volksvertegenwoordigers. Net zoals de Vaste Comités van Toezicht, Comité P, Comité I, de Hoge Raad voor de Justitie en nog enkele andere commissies. De Kamer heeft dus meerdere, door haar goed betaalde commissies, die onderzoek doen en advies geven zodat onze vertegenwoordigers met kennis van zaken kunnen beslissen.
Lange baan
Heel handig is dat wanneer een probleem te zwaar of te heet is voor onmiddellijke behandeling en het voor onderzoek en advies -wat soms meerdere jaren duurt- op de lange baan kan geschoven worden. Wanneer dit primair doel dan is bereikt en er uiteindelijk een verslag of een advies komt doen weinigen nog de moeite om het te lezen of wordt het gebruik ervan in het openbaar debat zelfs verboden. Dat was het geval bij de invoering door de toenmalige voorzitter van de Kamer, Herman De Croo, van de informele regel 'for your eyes only', waardoor de leden van de parlementaire begeleidingscommissies P en I verplicht werden de inhoud van de verslagen van deze commissies geheim te houden.
wat is de zin en de meerwaarde van de door het parlement recentelijk opgerichte commissies?
Dat het ook sneller kan wanneer dat het beleid goed uitkomt, wordt dan weer aangetoond door de door de Hoge Raad voor de Justitie opgestelde morele code voor de magistratuur die terecht de kritiek krijgt voor een 'verkleutering' van de magistratuur te zorgen en nu dreigt zonder veel debat van bovenuit te worden opgelegd.
Aan het door de heer Dedecker en mevrouw Rutten hernieuwd debat over de bevoegdheden van de fiscus kan een ander, erg besparend onderwerp worden toegevoegd: wat is de zin en de meerwaarde van de door het parlement recentelijk opgerichte commissies?
