De Troy treedt terug: de aankondiging van een voorspelde moord

Roel Verschueren
danneels
danneels

Daarin wordt geprobeerd uit te leggen hoe alles verlopen is en waarom. De feiten zijn gekend en tot vervelens toe herhaald, in dezelfde media, door dezelfde journalisten, met dezelfde achtergrondinformatie en zelfs dezelfde woorden.

Operatie Kelk is een machtsstrijd zoals die alleen tussen kerk en justitie kan worden uitgevochten. Een onvergelijkbaar voorbeeld van hoe clerus met vrouwe Justitia omgaat, en omgekeerd natuurlijk ook. Charme is wederzijds. De kerk, in dit dossier kardinaal Danneels en zijn advocaat Keuleneer. En justitie, volledig gemediatiseerd in onderzoeksrechter De Troy en zijn spectaculaire optreden.

Loge en kruis

Is het een strijd tussen loge en kruis? Een gevecht tussen advocaat en onderzoeksrechter. Of zou het een spelletje kunnen zijn tussen Kardinaal Danneels en Klein Pierke?

Het zou om waarheid moeten gaan. Maar zoals we ondertussen weten is waarheid voor de ene niet noodzakelijk waarheid voor de andere. Dus waar gaat het nu uiteindelijk echt over? Is het zoals het populistisch nogal uitdrukkelijk wordt naar voor gebracht de strijd tussen de loge en het kruis? Of is het eerder een gevecht tussen advocaat en onderzoeksrechter. Of zou het een spelletje kunnen zijn tussen Kardinaal Danneels en Klein Pierke, waarbij Klein Pierke spijtig genoeg duizenden mensen zijn, zoals u en ik, waarvan echter een deel heeft meegemaakt wat u nooit zou meegemaakt willen hebben? Het zou om waarheid moeten gaan. En geloof me, niemand die voorzichtiger met waarheid omgaat dan ik.

Onderzoeksrechter De Troy was ernaar op zoek. Naar de kiem in het kluwen dat de katholieke verantwoordelijken van ons land verborgen wensten te houden. Iets wat vandaag al lang niet meer te verbergen is. Het rapport Adriaenssens in België, het rapport Deetman in Nederland, de rapporten in Ierland over het bisdom Dublin, Ferns, Tuam, Cloyne, Raphoe, Limerick, de onderzoeksdaden in Polen, Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland, om nog maar te zwijgen over de rapporten en rechtszaken in de VS en Australië, de veroordelingen in Canada en Nieuw-Zeeland.

De Troy was in België op zoek naar iets wat ondertussen wereldwijd bekend is: de katholieke kerk heeft zich mondiaal schuldig gemaakt aan:

  1. het verzwijgen van seksueel misbruik binnen haar instellingen
  2. het binnenskamers houden van wat over de daders was geweten
  3. het niet aangeven van seksuele delicten en ander onverantwoord machtsmisbruik aan het gerecht
  4. het verplaatsen van daders naar nieuwe biotopen waar ze rustig konden doorgaan met hun perverse handelingen
  5. het systematisch ontkennen dat er een fundamenteel probleem bestond dat indruiste tegen de mensenrechten
  6. het bewust en gewild beschermen en verdedigen van het imago van het eigen instituut en de geestelijken die door het instituut werden aangesteld

Collaboratie

De Troy was in België op zoek naar de nieuwe vorm van verwerpelijke collaboratie. Kerkjurist Rik Torfs schreef in zijn boek 'Wie gaat er dan de wereld redden?':

Het merkwaardige, en misschien ook wel verschrikkelijke, van collaboratie is dat je niets hoeft te doen om vreselijk in de fout te gaan. Gewoon meedoen, uitvoeren, gehoorzaam zijn tot in het kleinste detail, is voldoende. De collaborateur (…) glijdt geruisloos de criminaliteit binnen door niets te doen. (…) Wie niet wil collaboreren, en tegelijk de moed mist om zich te verzetten, kan natuurlijk naar vluchtwegen op zoek gaan. Maar dat is nu juist het probleem: vluchten, het opzoeken van de luwte, het kiezen voor strikte neutraliteit, het bewust niet willen weten, is een houding die mogelijk door de beugel kan in een democratische samenleving in vredestijd, maar niet op momenten van wreedheid en schending van alles wat menselijk is. (…) Vanaf wanneer wordt het niet weten schuldig, wordt het collaboratie?

Niet elk doel heiligt alle middelen, dat beseffen we met zijn allen ondertussen ook. De kerk echter gebruikte alle middelen om ervoor te zorgen dat het blazoen van haar instellingen en vertegenwoordigers niet zou worden besmeurd. Verzwijgen, verstoppen, verplaatsen, ontkennen, relativeren en vooral niet toegeven. Ze ging zelfs zo ver om, in het midden van het losbreken van de schande, diegenen aan te vallen die de schande aan het licht wilden brengen. De collaborateur in de aanval.

Danneels

Dat niet elk doel elk middel heiligt weten we inmiddels al sinds onderzoeksrechter De Troy in vraag werd gesteld: was de inzet van zijn inbeslagnames in verhouding tot zijn doel? Daarom draait deze hele juridische hetze rond Operatie Kelk. Over niets meer noch minder.

Is er iemand, behalve Kardinaal Danneels en zijn advocaat, die vandaag open en bloot durft te beweren dat de kerkelijke overheden in België niets verborgen hebben, niets ontkend of verstopt hebben?

Maar het doel van zijn operatie was niets meer noch minder dan waarheid. Zijn doel was om het verzwijgen, verstoppen, verplaatsen, ontkennen, relativeren en vooral niet toegeven bloot te leggen. Of de acties die hij ondernomen heeft om zijn doel te bereiken in verhouding stonden tot dit doel kan niet langer ter discussie staan. Want er is nog altijd een verschil tussen methode en doel. Zelfs als De Troy een foute methode zou gevolgd hebben om zijn doel te bereiken, is er iemand in onze samenleving die niet de waarheid zou willen kennen die hij geprobeerd heeft bloot te leggen? Is er iemand, behalve Kardinaal Danneels en zijn advocaat, die vandaag open en bloot durft te beweren dat de kerkelijke overheden in België niets verborgen hebben, niets ontkend of verstopt hebben? Is er iemand die durft te beweren dat onderzoeksrechter De Troy geen redenen genoeg had om na te gaan hoe de kerk precies is omgegaan met de ontelbare slachtoffers waarvan ook hij de verhalen heeft gelezen? Is er iemand die in dit specifiek geval methode laat primeren op waarheid?

Mea culpa

Als het dan uiteindelijk zuiver over de ‘methode’ gaat, dan kunnen we allemaal van mening verschillen. Ik had ook liever gehad dat mijn aangifte die bij de Commissie Adriaenssens in vertrouwen werd afgeleverd, niet in beslag zou genomen worden waardoor de Commissie niet anders kon dan ophouden te bestaan.

Maar ik ben groot genoeg om ook toe te geven dat het werk van De Troy en zijn team de enige basis was om waarheid omtrent het schuldig verzuim van de kerkelijke oversten aan te tonen. Waardoor de slachtoffers eindelijk het ‘mea culpa’ zouden krijgen waarop ze recht hebben.

Justitie zou over mensen moeten gaan, niet over lettertjes of methode. Maar vandaag gaat justitie over methode, niet over waarheid. En ik gebruikte bewust nergens “de waarheid”, maar “waarheid”. Dat heb ik nog altijd aan de Jezuïeten te danken.

LEES OOK
Tom Cochez / 28-05-2021

De ontspoorde buitenbaan van Vlaams Belang

Het systematisch aanzetten tot haat, en de schizofrene omgang van Vlaams Belang met haar meest extreme vleugel leiden onvermijdelijk tot excessen.
694
Guy Poppe / 27-05-2021

Afrika eist zijn plaats op in Antwerpen

De tentoonstelling 'Congoville' in het Middelheimmuseum geeft Afrikaanse kunstenaars de ruimte om te kritisch te reflecteren op de historische en hedendaagse relatie tussen ex…
009_DSC7731_KinAct+Collective_La+maison+du+chef_Ndaku+ya+mokonzi_2021_© The+Artists
Anton Jäger / 26-05-2021

Rebelse regio's (1)

Gaat het Verenigd Koninkrijk binnenkort ten onder aan zijn regionale verdeeldheid? Kan het Engelse Noorden iets leren van Wallonië, dat gelijktijdig industrialiseerde en wel een…
London_2012_olympics_industrial_revolution