Missen is menselijk en dus ook inherent aan journalistiek. Het overkwam persagentschap Belga afgelopen weekend. Nieuwe gegevens, afkomstig van de FOD Economie over het aantal homohuwelijken en het aantal homoseksuele echtscheidingen werden door Belga foutief geïnterpreteerd. Het persagentschap verspreidde het bericht dat er in 2009 nog 1.133 homohuwelijken werden afgesloten tegenover 158 scheidingen. Een bericht dat meteen opdook op zowat alle websites van de kranten.
Gedeeld door twee
In werkelijkheid hebben de gegevens van de FOD Economie betrekking op het ‘aantal personen betrokken bij’ een huwelijk of een scheiding. Het gaat dus niet om 1.133 homohuwelijken en 158 scheidingen, maar (wellicht) om 567 homohuwelijken en 78 scheidingen. De helft. Dat de telling niet per definitie op een even cijfer uitkomt, heeft te maken met het feit dat niet iedereen in het Belgisch rijksregister is opgenomen.
Kort na de verspreiding van het bericht werd het persagentschap verwittigd van de fout. Daarna volgde, zoals het hoort, een corrigerend persbericht. Geen man overboord dus. De fout werd netjes rechtgezet.
Verwarrend
Maar wat doen de kranten en de websites met de informatie? In de vier kranten die het bericht vandaag brengen -De Morgen, De Standaard, Het Belang van Limburg en Metro- staan de gegevens volledig fout.
Op de krantenwebsites is het beeld niet eenduidig verkeerd, wel zeer verwarrend. Op de website van Gazet van Antwerpen en Het Belang van Limburg staat het fout. Het Laatste Nieuws, De Morgen en Het Nieuwsblad brengen het op de website correct. Op de website van De Standaard staat het dan weer zowel juist als fout.
Alleszins oogt het totaalplaatje in de reguliere geschreven pers behoorlijk chaotisch en dat is allemaal het gevolg van één verkeerde (en later gecorrigeerde) lezing door persagentschap Belga. Waar vroeger verschillende journalisten van verschillende kranten hun werk deden, bouwen alle dagbladen vandaag hun kranten en websites in belangrijke mate met door Belga aangeleverde bouwstenen.
Aandeelhouders
Eerder bracht Apache al een verhaal over hoe de aandeelhouders van Belga (kranten, radio- en televisie) tegelijkertijd ook de klanten zijn van het persbureau. Ze sturen de aard en de timing van de Belga berichten volledig in de richting van hun commerciële wensen. Daarvoor bestaat zelfs een aparte werkgroep binnen Belga, bevolkt door gezanten van de verschillende mediagroepen. Van onafhankelijkheid is er nauwelijks nog sprake.
Het gevolg van die gang van zaken is dat de berichtgeving in de hele Vlaamse reguliere media steeds vaker valt of staat met de lezing van één journalist bij Belga. Zoals gezegd, missen is menselijk, zeker op een plek waar de werkdruk almaar toeneemt. Minder begrijpbaar is dat de reguliere media zich daar heel bewust en weloverwogen afhankelijk van maken. Wellicht zal die aanpak de kosten drukken en de winsten maximaliseren, maar het hoogste goed van een krant –haar geloofwaardigheid- wordt er wel structureel door ondermijnd.
