Gelukkig hoef ik de persoonlijke persberichten van Bracke niet te lezen om mee te zijn met zijn campagne tegen het Gentse bestuur. Voor haar lezers die er niet door geraken, vat De Standaard de stukken steeds netjes samen. Dat heet politieke berichtgeving en daar zijn aparte redacteuren voor in dienst. Deze week zat het de krant mee, en kon de dag erna nog een artikel gepubliceerd worden met een reactie van burgemeester Termont. Die had waarschijnlijk zelf opgebeld. U begrijpt vast waar ik later terecht wil komen. (De Morgen zou eigenlijk nog beter zijn, want daar drukken ze de mededelingen van Louis Tobback integraal af.)
Een bende
Nu hebben kranten wel vaker pogingen ondernomen om het internet in hun kolommen samen te vatten, maar als het over N-VA gaat, wil niemand zelfs de flauwste rookpluim missen. Woensdag hield Bracke samen met Jan Jambon en een Chinese vrijwilliger uit het Vlaamse Parlement een persconferentie over het één en het ander. De aankondiging daarvan stond woensdagochtend zowel op de voorpagina van De Standaard als De Morgen. Wat er precies werd gezegd, was een dag later enkel goed voor de binnenpagina’s. De Standaard liet er de fall-out van de blog van Bracke zelf voor voorgaan.
Op die persconferentie werd ook bijzonder weinig diets gemaakt. Journalisten hadden deadlines verwacht, maar kregen te horen dat PS noodzakelijke hervormingen tegenhoudt. Dat Vlaanderen zal moeten instaan voor 80% van de komende besparingen. Daarvoor hoef je niet met veel te veel collega’s samen te hokken in een perszaaltje. Wie dat wil weten, kan evengoed de internetfora van de rioolkranten doornemen.
Ook over de begrotingsplannen (Europese versie) van Yves Leterme bleef de partij vaag. Enerzijds vonden ze die ondermaats – hun volste recht, maar daar heb je geen fotografen voor nodig – maar anderzijds leken ze vooral commentaar te hebben op de procedure die wordt gevolgd. Ook dat viel uit elkaar. N-VA vond dat die plannen in het Parlement moesten worden gestemd, maar leek er toch de meeste moeite mee te hebben dat zijzelf niet werden geraadpleegd. Ze maakten er een bende van, waar je enkel uit kon besluiten dat die Europese begroting hen niet echt interesseert.
Sinds september beweert Bart De Wever het beu te zijn – daar zit een lollige beeldmontage in
Dood en begraven
Bart De Wever is natuurlijk de beroerdste niet, dus die maakte dat non-event van zijn partijgenoten ondertussen ruimschoots goed. Vrijdagmiddag schiep de leider tegenover Marc Van de Looverbosch zoveel klaarte dat hij de dag erna nog steeds vooraan zat in Het Journaal van zeven uur. Iets waardoor veel kerkanalisten met verstomming waren geslagen. De Wever was het beu. Hij wil tegen het einde van deze maand duidelijkheid. Hadden de journalisten toch hun verhoopte deadline. En dat de Vlaamse liberalen linkse Belgicisten zijn.
Na de halfzachte deadline van Jambon in maart, mag vooral duidelijk zijn dat die kalenders van N-VA evenveel waard zijn als het krantenpapier waarop ze niettemin worden afgedrukt. Eigenlijk was enkel de laatste opmerking van De Wever nieuw. Sinds september vorig jaar beweert die man het namelijk beu te zijn – daar zit een lollige beeldmontage in. De onderhandelingen waren volgens hem al talloze keren dood en begraven. Vroeger leek dat een opzetje om de liberalen erbij te halen. Nu die zijn aangeschoven maar ontmaskerd als linkse Belgicisten, gaat zelfs dat ballonnetje niet meer op.
"We komen stilaan op een punt waarop je moet zeggen: heeft het zin om door te gaan of niet?" Concreter maakte De Wever het deze keer niet. Ik kan mij enkel samen met Tobback afvragen hoe lang dit nog gaat duren. Hoe lang blijft N-VA het einde aankondigen om de dag erna gezwind verder te kankeren over alle anderen aan tafel? Het einde van deze maand. Ik kijk er toch weer naar uit.
