In een filiaal van de ongedefinieerde winkelketen HEMA in Genk werd een uitzendkracht op straat gezet omdat zij een Hoofddoek droeg. De vrouw heette Joyce Van op den Bosch en bleek een bekeerling. Daarmee werden voorbereide argumenten als een vermeende onderdrukking van de vrouw onbruikbaar, en zakte de winkelketen tot op het niveau van een bouwbedrijf dat geen buitenlanders aanneemt omdat de mensen hen niet moeten. Klanten en collega’s hadden opmerkingen gemaakt bij de hoofdzetel.
Lijkgeur
Plat gedoe, iets voor het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding. Toch moesten hier pagina’s krantenpapier mee worden gevuld, en stuurde De Morgen zelfs een redactrice met Hoofddoek de straat op om aan den lijve te ondervinden hoe dat voelt. Het was een redelijk misplaatste – aan die vrouwtjes met hun boze mannen en achterlijke cultuur kan je dat blijkbaar niet vragen - doch originele invalshoek om een debat waar ondertussen een lijkgeur van opstijgt, te belichten. De Zevende Dag had wél een moslima bereid gevonden om zich tegenover Indra De Witte in navolging van ondertussen talloze lotgenoten nogmaals te verantwoorden voor haar exotische klederdracht.
Onder zelfverklaarde rechtsgeleerden
Stond de onderdrukking van de vrouw niet centraal, dan was het dat andere argument dat daarmee steeds in een beurtrol moet dienen om de Hoofddoek te stigmatiseren, dat vorige week aandacht trok: de neutraliteit van de overheid. Het blijft bizar dat dit fundament van onze democratische rechtstaat pas uit de kast is gehaald toen islamitische vrouwen een Hoofddoek omdeden, maar is niettemin in no time uitgegroeid tot een razend populair gespreksonderwerpen onder zelfverklaarde rechtsgeleerden.
Onder hen bevindt zich Zuhal Demir, één van de vele parlementaire vruchten van de electorale winst van N-VA. De volksvertegenwoordigster liet weten dat zij liever geen Hoofddoeken in het parlement ziet verschijnen. Dat wil zeggen: bezoekers mogen aan- en uittrekken wat ze willen, net als parlementariërs, maar voor hun medewerkers zouden religieuze symbolen worden verboden. Zo’n onderscheid kan enkel door spitstechnologie overeind worden gehouden.
In trefwoorden
En daar beschikt Demir over. Politiek personeel moet namelijk neutraal zijn. Politiek personeel is per definitie felgekleurd, maar wanneer je daar een Hoofddoek rond bindt, staat een gedroomde neutraliteit op de helling. Parlementariërs mogen bovendien gelegitimeerd door het volk doen en laten wat ze willen van Demir, behalve medewerkers aanstellen die een Hoofddoek dragen. En de scheiding tussen Kerk en Staat natuurlijk. Altijd de scheiding tussen Kerk en Staat. Welke Staat parlementaire medewerkers precies vertegenwoordigen, werd niet duidelijk. De staat van hun politieke bazen misschien? De argumentatie van Demir lijkt meer op een antwoord uit De Slimste Mens in trefwoorden dan op een intellectuele redenering.
Behoren HEMA en Zuhal Demir tot een achterlijke cultuur die we met alle mogelijke middelen moeten bestrijden vooraleer zij er in slagen onze beschaving ten gronde te richten? Ik denk het niet. HEMA is een bedrijf dat enkel geïnteresseerd is in winst maken, en is zoals het kapitalisme amoreel. Demir is een parlementslid dat zich stierlijk verveelt in lopende zaken. Haar gekakel ging niet vergezeld van enig wetsvoorstel. Dat neemt niet weg dat het hoegenaamd schrijnend is dat anno 2011 gesoebat over dit onderwerp nog steeds gretig aftrek vindt, en het blijft vernederend voor al die vrouwen die met recht en trots een Hoofddoek dragen.
