Zonder Belgische sentimenten

Redactie Apache
Belgica (Wim De Hert)

Door Peter Casteels

Wouter Van Besien (federaal) was de eerste. Die vond het goed dat er rationeel gediscussieerd werd. Alexander De Croo (confederaal) parafraseerde hem enkele replieken later, en Caroline Gennez (federaal) vond het als rationeel politicus heel belangrijk om alle scenario’s naast elkaar te leggen. Wouter Beke (confederaal) gebruikte het woord niet, maar heeft waarschijnlijk aan een vingerknip genoeg om zich in dit rijtje te voegen.

Mathematische stelregel

Er werden ons nuchtere argumenten in het vooruitzicht gesteld, zonder Belgische sentimenten of ander romantisch proza. Wie de moeite deed om met pen en papier te kijken, kwam achteraf aan twee onderscheiden argumentaties. Laat me beginnen met de meest recente redenering, die vooral door Van Besien en Gennez aan de man werd gebracht. Van de uitleg van Bea Cantillon hadden zij begrepen dat een sociale zekerheid wel vaart bij een zo groot mogelijke solidariteitsbasis. Een splitsing zou die basis versmallen.

Daar valt geen speld tussen te krijgen, maar dat maakt het verre van een steekhoudend argument om België bij elkaar te houden. Vlaanderen zou een kleinere solidariteitsbasis kennen dan België, maar er is geen sprake van dat die te klein zou zijn om de zieken, de zwakken en de misselijken van bijstand te voorzien. Er zijn legio landen te bedenken (zelfs met Scandinavisch model) die kleiner zijn dan Vlaanderen en er toch in slagen een sociale zekerheid open te houden. Het is niet omdat je een mathematische stelregel te pakken hebt, dat je daarom rationeel aan het argumenteren bent.

Betekenisloze ballast

Een tweede reden waarom België behouden moet blijven, beschikt over eenzelfde ratio die enkel in sloganvorm overeind blijft. Politici, zo zeggen politici, zijn niet in staat om het land te splitsen. Ze krijgen niet één kiesarrondissement gesplitst, laat staan de hele inboedel. Brussel komt daarbij meestal naar voren als kroonjuweel van de Belgische federatie. Niet uit elkaar te halen. Beke vatte deze argumentatie samen als: “Wie wil splitsen, begint aan nog moeilijkere onderhandelingen dan degene die we momenteel voeren.” Tijdens deze discussie probeerden vier politici hun eigen onkunde te verkopen als rationeel argument.

Terwijl de voorstanders van de splitsing – ook Lode Vereeck en Jan Jambon lieten het woord vallen – hun argumenten sierden met diezelfde rationaliteit, opperde Ivan De Vadder waarschijnlijk het meest intelligente van de hele avond: “Het is een geloofskwestie.” Ja, Ivan, dat heb jij goed gezien. Het gaat erom wie gelooft in België, een land van Vlamingen, Walen en Brusselaars, en wie enkel een Vlaamse identiteit ziet, waarbij België als betekenisloze ballast achterblijft.

Wat dat betreft, moet je vaststellen dat de Belgicisten op apegapen liggen. Terwijl tot enkele jaren geleden Vlaams-nationalisten werden uitgelachen, wordt vandaag iedereen die zich overtuigd Belg noemt weggezet als een relict uit het verleden. Ook Vlaamse politici die het land België zeggen te verdedigen, onderschrijven ondertussen de wet-De Wever, die zegt dat taal bepalend is voor gemeenschapsvorming. Het verhaal van de twee democratieën is gemeengoed. Zo begraaft iedereen mee de Belgische identiteit, en wordt de baan vrijgemaakt voor een onafhankelijk Vlaanderen. Daar is geen enkel rationeel argument tegen opgewassen.

LEES OOK
Bert Moerman / 16-07-2021

Een vorm van vooruitgang

'Niets is ooit zo slecht dat het voor niets goed is.'
bert moerman
Nadia Nsayi / 30-06-2021

Spijt is niet genoeg

België moet samenwerken met Congolese leiders die hun land willen opbouwen.
de croo in congo
Anton Jäger / 04-06-2021

De Coningskwestie

Wat vertelt de online steun van duizenden Vlamingen over het Vlaanderen van vandaag en gisteren? 
BRUSSELS BOIS DE LA CAMBRE LA BOUM THREE