Door Tom Lievens
Vandaag is het hier nationale staking. De vijfde sinds Franco ging uitvogelen of God en de Duivel bestonden. Staken in Spanje is niet evident. Eén van de redenen is dat de Spaanse economie draait op meer dan 80 procent kleine bedrijven met tussen de vijf en twintig werknemers. Staken ligt dan gevoeliger dan als men bij Volvo in Oostakker werkt. Een andere reden is dat de vakbonden alhier geen bal uitbetalen aan stakende leden bij erkende stakingen.
Dezer dagen vallen de meningen over de staking te rapen als rijpe appels. Vooral op café. Daar wordt meer politiek bedreven dan in de verschillende parlementen samen. Het spijtige van al dat gepalaver is dat er weinig actie ondernomen wordt.
Deze staking heeft meer weg van een protest dan een staking. Brussel wordt vandaag trouwens ook overrompeld door ontevreden lui van over gans Europa. Ik hoop voor die lui dat hun vliegtuig gisteren nog op tijd op Zaventem is geraakt.
Deze 'staking' die er geen is, kwam er nadat de arbeidswet een aantal veranderingen onderging die onder andere het ontslaan van een vaste werknemer gemakkelijker maken. Geroep, geschreeuw, veel geblaat en weinig wol van de vakbonden. Nu de wet gestemd en in het staatsblad verschenen is, wordt er opgeroepen tot een algemene staking! Ding dong, zaten we te slapen, vakbond? Of was het de roep van de vakantie die sterker weerklonk dan uw taak ernstig te vervullen?
Diezelfde vakbonden zijn tussen de soep en de patatten verwikkeld in een aantal corruptieschandalen, alsook staan 95 (Vijfennegentig! Wie biedt meer?) politieke figuren binnenkort terecht in de grootste politieke rechtszaak uit de Spaanse geschiedenis. Een van de beschuldigden is de ex-president van Mallorca, die bouwvergunningen onder de toonbank schoof om half Mallorca vol te bouwen. Eén voorbeeld van de vele.
Het hangt de Spanjaarden hun strot uit. Is het de ene niet die ermee rammelt dan staat de andere wel klaar om die taak over te nemen. Maar echt staken gaat niet. Het gemiddelde Spaanse gezin heeft de middelen daar niet voor. En dat weet de regering maar al te goed. Morgen wordt er weer gewerkt en speelt FC Barcelona tegen Rubin Kazan. Zij zijn de enigen die morgen kunen winnen.
