Weet u nog, december vorig jaar, toen de actie Music for Life haar eigen record opnieuw verbrak? Het was Kerst, iedereen toonde zich van zijn beste kant en samen kochten wij zoveel muskietennetten dat die Afrikaanse kinderen al fameus hun best zouden moeten doen om nog aan malaria te sterven. Toen nauwelijks een paar weken later Haïti uit elkaar scheurde was het al iets moeilijker om evenveel solidariteit te tonen, maar ook dat lukte na een tijd.
Maar nu krijgen we dit weer.
Een onophoudelijke reeks overstromingen heeft al meer schade aangericht dan die hele tsunami zes jaar geleden. Twintig miljoen Pakistanen zitten zonder huis, eten of medicijnen en riskeren cholera omdat hun drinkwater is besmet. De hulpverlening verloopt stroef en pas deze week zullen we weten of alles niet nóg erger wordt.
Een grote televisieshow komt er niet, omdat de zenders vrezen dat de opbrengsten niet zullen opwegen tegen de kosten. Met andere woorden: geen hond zal geld storten, omdat er wéér een ramp is, omdat de naam van het land eindigt op -stan, omdat we de cultuur niet kennen en omdat die moslims zo'n slecht moment hebben uitgekozen – wie gaat er nu midden in de vakantie onder water staan?
En als u ook hebt gedacht: “Deze ramp sla ik maar eens over”, dan is dat geen schande. Het is niet eens abnormaal. Hulpverlening draait om marketing, met verkopers die ons aanspreken op straat en één grote, mediagenieke actie per jaar waarbij wij ons kunnen aansluiten zodat wij het gevoel krijgen dat we deel uitmaken van iets groters. Dit jaar of het volgende zal de gimmick van Music for Life uitgewerkt zijn. Het record zal blijven staan, plaatjes aanvragen zal weer gratis worden en wij zullen wachten op iets nieuws.
Dat is niet cynisch, maar perfect menselijk, logisch en wetenschappelijk verklaarbaar. En tegelijk heel gemakkelijk te negeren.
Als u het niet wilt doen voor die twintig miljoen Pakistanen, denk dan hieraan: de taliban eist van de regering dat zij alle buitenlandse hulp weigert en geen slaaf van het Westen wordt. Als u geen geld stort, staat u met andere woorden aan de kant van de terroristen. Is het dat wat u wilt misschien?
San F. Yezerskiy
