Het viel mij op dat het nieuws tot in de Belgische contreien doordrong. Stierenvechten wordt verboden in Catalonië. De dag dat die wet gestemd werd in het Catalaanse parlement hing ik 's ochtends aan een palissade in de Navarese straten om stier en mens een wedstrijdje lopen te zien beslechten.
Om een koe een koe te noemen, of een stier een stier, lijk u wilt, zal ik u eens een geheim verklappen: die stieren kunnen de Catalanen geen zier schelen. Het ganse appelflappen bakken draait rond Spaanse symbolen. Alles wat naar Spanje ruikt, moet verbannen worden. In Gans Spanje kunt u op berg en heuvel panelen ontwaren in de vorm van een zwarte stier. In Catalonië staat er geen enkele. De Spaanse vlag wordt behalve op de nationale feestdag nooit uitgehangen.
Ikzelf heb het niet voor stierenvechten. Door de straten crossen met een hoop kolossen kan mij dan weer wel bekoren.
Verleden jaar waren er in Barcelona achttien corrida's oftewel stierengevechten. Een te verwaarlozen aantal vergeleken met de rest van Spanje. Er waren wel een hoop evenementen waarbij op de stier zijn hoorns een paar fakkels worden bevestigd en men het beest volledig in paniek door de straten jaagt. Een Catalaan kwam een paar honderd jaar geleden op dat lumineuze idee. Achteraf wordt het beest niet afgemaakt, dat wel. En u raadt het al. Dit wordt niet verboden. Het is een Catalaanse traditie.
Er worden hier miljoenen kippen gekweekt die nooit het daglicht zien, een paar honderdduizend varkens die zo snel mogelijk in kleine hokken vet moeten worden en 54 (vierenvijftig!) procent van de gepensioneerden leeft onder de armoedegrens. Maar vanaf 1 januari 2011 worden geen achttien stieren meer afgemaakt.
Leve de tradities en symbolen.
Tom Lievens