Rug recht, borst vooruit. Vandaag is het de Belgische nationale feestdag. Waarom dat op 21 juli gebeurt, zal velen worst wezen. Het nut van die viering ook, me dunkt.
Leopold I, de eerste Koning der Belgen, legde op die dag de grondwettelijke eed af. Men schreef het jaar 1831. België was officieel geboren. Halleluja! Voilà. Nu weet u tenminste waarom u niet hoeft te arbeiden vandaag.
De nazaat van onze eerste koning heeft het dezer dagen niet makkelijk. Zijn persoonlijke hofnar, Jacques van Ypersele, heeft een aantal nachten liggen woelen in zijn bed. Dat woelen had niets te maken met de warmte die onze contreien dezer dagen teistert maar alles met de toespraak die gewrocht moest worden.
Al bij al een hilarische situatie. In 2007 krijgt Bartje via via te horen dat de koning, Albert dus, erop aandringt zonder Bartje verder te knikkeren. Hoewel Bart maar één keelgat heeft, ziet hij toch de kans om dat nieuws in het verkeerde te laten schieten. Drie jaar later kan Albert het uitleggen aan Bart als die op het paleis verschijnt na zijn verkiezingsoverwinning. De onderkoning, Jacques van Ypersele, die in 2007 ook vond dat hij de N-VA op zijn plaats moest zetten door hen “omfloerst separatisme” te verwijten, moet nu op eieren lopen. In die speech mag er geen verkeerd woord staan of het is ambras.
Ondanks het gewoel van van Ypersele en de vriendelijke, lijzige toon waarop de koning mij vaderlijk toespreekt, zegt gans die nationale feestdag mij niets. Het gerol met de spierballen door acht tanks, vier vliegtuigen en een paar Unimogs te laten passeren aan een podiumpje alwaar Fabiola tegengehouden moet worden om geen flauwe grappen uit te halen – zoals verleden jaar met de appel – hoeft voor mij niet. Let wel, ik ben nog altijd een Belgisch onderdaan – alleen het woord al – die best tevreden is met zijn nationaliteit en niet van plan is om zich te naturaliseren. Welke nationaliteit zou ik trouwens moeten aannemen? Als ik de Spaanse nationaliteit zou aannemen, beginnen de Catalanen te mekkeren en sta ik ook nergens.
Een nationale feestdag zou een volksfeest moeten zijn.
Een nationale feestdag zou een volksfeest moeten zijn. Misschien kan men volgend jaar Gent gebruiken om dat te doen. De koelinstallaties en podiums staan er toch al en de koning kan een aantal vaten bier bekostigen met het geld dat hij zou besparen door zijn legertje op stal te laten. In een tijd van crisis een mooie besparing. Laat de Walen ook maar komen met de belofte dat we het volksfeest het jaar nadien in Luik zullen houden. Het is tenslotte een nationale feestdag. Het jaar is lang genoeg om achteraf de communautaire oorlog uit te vechten.
Tom Lievens
