President Van Rompuy spreekt niet meer met Vitaya

Tim F. Van der Mensbrugghe
Herman Van Rompuy
President Van Rompuy zoals hij er volgens Vitaya moet uitzien. (Illustratie © seb.c)
Herman Van Rompuy
President Van Rompuy zoals hij er volgens Vitaya moet uitzien. (Illustratie © seb.c)

Herman Van Rompuy (CD&V) is thans nog actief als premier van België, maar schuift binnenkort op naar een functie waar meer sla en mayonaise aan kleeft: het presidentschap van de Europese Unie. Het weekblad Den Blauwvoet kon de aanhoudende speculaties daaromtrent als eerste zwart-op-wit bevestigen. De onafhankelijke nieuwssite De Werktitel is echter het enige medium dat de wereldprimeur oppikte. De manier waarop Den Blauwvoet het nieuws te pakken kreeg, voelt in ieder geval zeer Belgisch aan, zo blijkt uit het relaas van hoofdredacteur Michel Vandendriessche.

Zeg eens, beste man, hoe zijn jullie erin geslaagd om zo'n wereldprimeur bij de lurven te vogelen?

Michel Vandendriessche: "Awel, dat zit zo. Ons blad, een informatief magazine dat nieuws brengt dat de reguliere media consequent links laten liggen, wordt gedrukt bij Drukkerij Sintjoris in Oostakker. Sintjoris is een drukkerij die vanuit een christelijke ingesteldheid behoorlijk sociaalvoelend is. Gelijk ook wij dat zijn en gelijk ook onze premier dat is. Verwondert het u dan dat mijnheer Van Rompuy zijn druksels eveneens laat prepareren door Sintjoris?"

Neen.

"Voilà, c'est ça. Vorige week hebben wij vastgesteld dat er tussen de vers gedrukte exemplaren van het voorlaatste nummer van Den Blauwvoet een papier verzeild geraakt is dat daar niet thuishoorde. Het betreft een papier met daarop het officiële briefhoofd van de president van Europa: Herman Van Rompuy."

Beweert u nu dat de president-select een beroep deed op een onnozel drukkerijtje uit Oostakker om zijn officiële briefpapier te fabriceren?

"Ja. Verwonderlijk, hé. Maar vanuit de christelijke zuil kwam de bevestiging dat alles in kannen en kruiken is: de grote EU-lidstaten hebben een akkoord bereikt, waardoor Van Rompuy in januari plechtig benoemd wordt tot president van Europa, met alle sla en mayonaise van dien. Ondertussen is er ook al een contract getekend met Drukkerij Sintjoris, die exclusief het presidentiële drukwerk zal verzorgen."

Da's nogal een primeur voor uw blad. Proficiat!

"Dank u wel. Maar vindt u het normaal dat geen enkel dag- of weekblad – toch geen serieus – onze primeur overneemt en dat ook de televisiejournaals ons morsdoodzwijgen? Ze blijven maar vrolijk doen alsof de strijd om het Europese presidentschap nog gestreden moet worden, terwijl nu reeds vaststaat: Van Rompuy is de man. In dat kader dachten wij van Den Blauwvoet dat we eens een klapke moesten plegen met jullie. Zou een samenwerking tussen ons blad en De Werktitel ons beider posities niet versterken?"

Neen.

"Maar allez, waarom niet?"

Omdat jullie een stelletje klein-rechtse sukkelaars zijn die slechts uit rancune een projectje opgestart hebben. Was er geen collectief ontslag op jullie kop gevallen, jullie waren allicht nog altijd aan de slag bij De Standaard of  – durven we het zeggen? – Het Nieuwsblad.

"Oké, da's misschien wel allemaal waar. Maar dan nog: een vorm van synergie zou toch interessant kunnen zijn?"

Wij denken van niet.

"(pruilt) Maar schaalvergroting is van levensbelang. Als De Werktitel geen partnerschap wil aangaan, waar moeten wij dan naartoe? Toch niet naar die klein-linkse padvinders van Indymedia?"

We vrezen van wel.

"(zucht) Er zal niet veel anders op zitten, zeker? Mag ik als kleine toegift nog de groeten doen aan mijn vrouw, mijn broer, zijn dochter, haar lief en hun hond?"

Neen. Wij zijn geen radiostation.

"Ook waar. In ieder geval veel succes en dank u voor dit interview."

Even recapituleren na het voorgaande geleuter: Anthony Blair wordt opgesloten in een nucleaire bunker in Schotland, Jan Peter Balkenende krijgt als troostprijs een automatische brilglazenwasser, al de rest een dikke nul op het rekest en Herman Van Rompuy het presidentschap. Iedereen gelukkig?

Neen. Na de democratische geplogenheden volgens de regels van de kunst omzeild te hebben moet Van Rompuy zich een presidentieel aura aanmeten. Best een moeilijke klus, weet communicatiespecialist Wim Schamp. "In België hebben we weinig ervaring met presidentiële aura's. Patrick Janssens (sp.a) deed bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 een beetje alsof, maar in een stad als Antwerpen volstaat een vilten hoedje op je hoofd al om met presidentiële egards behandeld te worden. Zo gemakkelijk zal Van Rompuy het niet hebben. Misschien dat de koning hem enkele tips kan geven?"

Hallo koning Albert?

"Het is met zijn woordvoerder, Pierre-Emmanuel De Bauw."

Ah, dag Pierre-Emmanuel. Alles goed met u?

Pierre-Emmanuel De Bauw: "Dat valt wel mee. Niet zo goed dat ik er terstond een persbericht over zal schrijven, maar alle omstandigheden in acht genomen ça va."

Houden zo. Zeg eens, loopt Albert II daar ergens rond?

"Mag ik weten met wie ik praat?"

Zeer zeker. Met De Werktitel.

"Aha, die onafhankelijke website met die leuke stukken over Glenn Audenaert en Bruno Valkeniers. Dat hebben wij graag gelezen. Da's nog eens iets anders dan dat geëngageerde gedoe van Den Blauwvoet of Indymedia. Soit. Waarmee kan ik u van dienst zijn?"

't Is voor het volgende. Premier Van Rompuy heeft de tombola gewonnen: hij wordt president...

"(onderbreekt) Daar hebben we die snoevers van de N-VA een serieuze hak mee gezet. Als ze ooit nog afkomen met hun gejengel van 'weg met de koning en leve de republiek', kunnen we gewoon repliceren dat ze niet moeten wortelen, want er ís een Belgische president. Da's een primeur voor u: België is het eerste land ter wereld dat én een koning én een president heeft."

Amai, waar gaan we dát schrijven?!

"Tenez vos chevaux, jongeman. Zoudt ge niet beter met de volgende primeur uitpakken: 'Koningshuis regelt Europees presidentschap Van Rompuy'? Dat is toch veel belangwekkender?"

Ja, maar bent u wel zeker? Gaan de mensen dan weer niet denken dat het establishment, de monarchie voorop, een rot nest postjespakkers is dat alles regelt via ons-kent-ons?

"Welneen, wij schatten dat allemaal zeer goed in. Daar staan we om bekend. De mensen zullen zeggen: 'Allez, da's wel sympathiek van onze koning dat hij Van Rompuy zo'n schone functie bezorgd heeft. Er schuilt een republikein in hem. Laten we zijn dotatie verhogen!' Dát zullen de mensen denken. Brood en spelen, sla en mayonaise. En tróts dat ze zullen zijn!"

En kan de koning de aanstormende EU-leider een paar tips geven om zijn presidentieel aura uit te bouwen?

"Dat zal niet gaan. De laatste keer dat een Belgische koning een president nog eens wat advies gegeven heeft, is er een land ter grootte van West-Europa (Congo, nvdr) in de afgrond gesukkeld. Dat willen we geen tweede keer meemaken."

Godverdju.

"Laten we het sereen houden. Tot ziens."

't Is toch waar, zeker? Wat een leuke reportage zou dat niet geweest zijn: koning Albert die Erman de Eerste tips geeft over presidentiële geplogenheden. Nu ja, Vitaya was ons sowieso voor met stijltips voor Van Rompuy. Daar staan wij dan met onze ethiek van slow journalism.

In zijn nieuwsuitzending van dinsdagavond pakte de zender uit met enkele reportages die subtiele kanttekeningen maakten bij het imago van de Belgische premier. "Subtiele kanttekeningen?", lacht Wim Schamp. "Op een subliminaal niveau zette Vitaya de president-select ferm te kakken, ja. Ik heb die uitzending al een keer of zes bekeken en telkens weer springen dezelfde patronen in het oog. Eerst schetst men een portret van het slachtoffer, in casu Herman Van Rompuy, waarbij men zijn persoon reduceert tot enkele opvallende kenmerken. Bij Van Rompuy zijn dat zijn haartooi, of het gebrek daaraan, zijn katholieke geloof en de haiku's die hij op zijn blog schrijft."

Volgens Schamp gaat men vervolgens verder in op dat stereotiepe beeld. "Na het nieuwtje over Van Rompuy kwamen er nog drie items aan bod: een Belgische onderzoeker heeft een nieuw soort pruik uitgevonden, steeds meer jongeren vinden de protestantse kerk leuker dan de katholieke, en het Vlaams Fonds voor de Letteren geeft geen subsidies meer aan dichters die zich beperken tot haiku's. De boodschap die Vitaya meegeeft aan Herman Van Rompuy klinkt met andere woorden als volgt: zet een toupetje op, zweer dat dwaze geloof af en leer eerst maar eens een begroting uit te schrijven voor je aan het rijmen gaat."

Hallo Vitaya! Klopt het wat Wim Schamp zegt?

Vitaya: "Wat zegt Wim Schamp?"

Het is nogal ingewikkeld. Het komt erop neer dat jullie in de nieuwsuitzending van dinsdagavond een weloverwogen karaktermoord gepleegd hebben op Herman Van Rompuy.

"Een karaktermoord? Dat lijkt me sterk."

Het is nochtans wat Schamp zegt, en hij kan het weten, want hij is communicatiespecialist.

"Goh, misschien dat we per toeval wel enkele prikken hebben uitgedeeld, maar ik had niet de indruk dat we dinsdagavond over de schreef gegaan zijn. Dan heb je de uitzending van vanavond nog niet gezien."

Inderdaad niet. Die begint pas over een kleine twee uur.

"Wel nu, we zullen aan het begin van ons journaal nog eens het fragment tonen waarin Herman Van Rompuy het heeft over rustige vastheid, en vervolgens kletsen we een hele uitzending vol over de weldaden van dynamisme en flexibiliteit. Kwestie van contrast en zo. Goed gezien, hé? Subtiel en toch doeltreffend."

De goegemeente applaudisseert!

"Het is haar verdorie geraden."

De goegemeente applaudisseren? Dat ziet die madam van Vitaya – we zijn in alle haast haar naam en functie vergeten te vragen – van hier. Een intellectuele, zachtaardige mens als Herman Van Rompuy zo schofferen, als dit een opiniestuk was in plaats van een objectief feitenrelaas, we zouden daar nogal het een en ander over kunnen zeggen. Gelukkig is er Herman Van Rompuy himself om dat te doen.

Goeienavond, mijnheer de premier.

Herman Van Rompuy: "(cynisch) Hallo."

Proficiat met uw nieuwe functie.

"(onderkoeld) Ik weet officieel nog van niets."

Maak dat Den Blauwvoet, pardon, De Werktitel wijs.

"(schamper) Oké: ik weet werkelijk officieel nog van niets."

U bent officieel nog niet in functie, en Vitaya voert al keiharde oppositie tegen u.

"(gespeeld verbaasd) Is dat zo?"

Het nieuws van dinsdagavond niet gezien?

"(hautain) Wat vertelt u mij nu? Hebben ze nu ook al nieuws op Vitaya?"

En of! U wordt er ferm in uw hemd gezet. Ze stellen u voor als een katholieke kletskop die niets anders doet dan haiku's uit zijn vleesklak schudden.

"(onthecht) Tja, wat kan een mens daartegen doen?"

Nogal wat, mijnheer de president in wording. U kunt zich bijvoorbeeld in Phara verdedigen tegen de laffe aanvallen op uw persoon. Een rechtstreeks debat met de hoofdredacteur van de nieuwsdienst van Vitaya.

"(wantrouwig) Zoals met Kabouter Drift (Patrick Vankrunkelsven, nvdr) en Rik Van Cauwelaert? Die kelk laat ik graag aan mij voorbijgaan."

U kunt het Vitaya ook vergeven.

"(vrolijk) Ha!"

Of hen geen woord meer gunnen, zoals Barack Obama met Fox News doet.

"(fronst) Dat is misschien wel een idee. Maar hoe leg je zoiets praktisch aan de dag?"

Simpel. Als ze een vraag stellen, blijft u schaapachtig glimlachen tot ze het beu worden en ze het met hun klieken en hun klakken aftrappen.

"(glimlacht schaapachtig)"

Ja, dat is perfect. Zo gaat-ie goed.

"(glimlacht schaapachtig)"

Kunnen we dan aannemen dat dit uw mediastrategie wordt ten aanzien van Vitaya?

"(glimlacht schaapachtig)"

Hallo? Mijnheer de president? Hebt u nu zojuist beslist om niet langer te spreken met Vitaya?

"(glimlacht schaapachtig)"

U weet toch dat ze het dynamisme van Yves Leterme loven?

"(snuivend) Onthechting al hier. Bitt're tijdingen al daar. 't Schaap blijft glimlachen."

LEES OOK
Tim F. Van der Mensbrugghe / 15-10-2009

Gent koopt Lange Wapper over van Antwerpen

De Lange Wapper wordt niet gebouwd. Door het aanhoudende geruzie binnen het Antwerpse schepencollege en door de negatieve sfeer die de buurtcomités gecreëerd hebben rond de…
The Tube, montage