Dit is een gastbijdrage. Een Apache-lezer levert met dit stuk een bijdrage aan het maatschappelijk debat. De auteur schrijft in eigen naam en is verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst.

Hallo iedereen, mijn naam is Felix en ik ben boos

Felix Van den Broeck
Felix Van den Broeck
Felix Van den Broeck
Felix Van den Broeck
Felix Van den Broeck

Waarom ik deze boosheid publiekelijk via deze tekst deel heeft twee redenen. Eerst en vooral ben ik degelijk en intelligent opgevoed zodat ik wel beter weet dan met rookbommetjes en Bengaals vuur de straten onveilig te maken (staat wel ergens op mijn bucket list maar daar is het nog wat vroeg voor). Mijn pen is mijn kanaal, mijn uitlaatklep. Ten tweede hoor ik tot de mythische groep der 'millenials' (fuck jong, ik typ dit stuk op mijn smartphone) die door ouderen vaak als aandachtsgeil en narcistisch worden omschreven. Bijgevolg ben ik genoodzaakt dit stuk met jan en alleman te delen want verwachtingen dienen nu eenmaal ingelost te worden.

Oké, dat is van de baan, terug naar de kern dus. Mijn boosheid.

We hebben nieuwe leiders in dit land, een nieuw wereldrecord regeringsvormen is er niet gekomen. Jammer want dat was de laatste keer een groot feest. En daar de laatste regering een schoolvoorbeeld van vlees nog vis was waaraan het enige interessante was dat we een premier hadden die elke week een nieuwe jongen aan de haak sloeg in één van de vele homobars aan Place de Fontainas heeft deze toch heel duidelijk voor het vlees gekozen, of de vis, u mag kiezen.

Maar ik wil het niet alleen over Michel 1 hebben, want mijn woede is ook in grote mate te danken aan het zootje ongeregeld dat nu in Vlaanderen de plak zwaait. Ik zal beginnen bij de dolk die het diepst in mijn hart is geduwd. Er wordt enorm bespaard op cultuur. De subsidies worden drastisch teruggeschroefd, daar waar de vorige regering die ook al had teruggeschroefd maar wel had beloofd dat het welletjes was. Niet dus, contractbreuk in mijn en in vele andere ogen. Sven Gatz komt over als een zielige boodschapper, de arme stakker die vroeger in de oorlog aan de weduwen moest komen vertellen dat hun echtgenoot aan flarden was geknald in een oorlog waar hij niet voor verantwoordelijk was. Maar, ach, hij belooft wel dat hij het kapot gehamerde beeldhouwwerk der Vlaamse cultuur tegen 2019 weer aan elkaar zal gelijmd hebben. Alsof hij een verkoopsafgevaardigde voor Pattex is. Ikzelf ben een filmstudent, deze besparingen raken mij dus persoonlijk. Mijn arbeidsvooruitzichten zagen er al niet zo denderend uit (mijn richting verschijnt elk jaar op de lijst van die met de meest werkloze afgestudeerden) maar misschien moet ik het nu helemaal opgeven en bij de Colruyt gaan werken, een bedrijf van echte ondernemers: de regering zal trots zijn op mij.

Verder wordt er bespaard op het verenigingsleven, ook iets waar ik actief in ben.  De organisatie waar ik nu al 7 jaar trots mee leiding aan geef kan enkel overleven op subsidies. Wij proclameren met trots dat wij voor iedereen open staan, maakt niet uit welke huidskleur, religie, lichamelijke of geestelijke handicap. Wat voor kort ook niet uitmaakte was hoe rijk of hoe arm je was; nu moeten we het inschrijvingsgeld verhogen dus de arme stakkers zullen thuis moeten blijven, minder sociaal contact hebben met andere kinderen en bijgevolg vast blijven zitten in hun kleine bubbel. Die bubbels zullen steeds voller en voller raken tot er geen zeep in deze wereld meer is die hen van barsten kan weerhouden.

Besparingen op onderwijs, ikzelf heb daar op dit moment geen last van, de kleinkinderen van de overbuur echter wel. Ik heb op dit moment nog geen kinderwens maar misschien moet ik straks toch al mijn tent gaan opzetten voor de dichtstbijzijnde kleuterschool. Ik hoop ook ten zeerste dat ik over een jaar of dertig bij de elite hoor die zijn zoon of dochter naar het hoger onderwijs kan sturen, al zal dat moeilijk zijn met mijn loon als kassier bij de Colruyt. Het is duidelijk dat de huidige machtshebbers zich niet al te veel aantrekken van de toekomst van deze maatschappij, ze zijn te druk bezig de ideologische score uit het verleden te settelen.

Over naar de huidige federale regering.  Die voert een indexsprong in (dit betekent dat de lonen niet meer aangepast worden aan de prijzen van de dagelijkse noden en van de gezondheidszorg) sterker nog: de lonen worden 2 jaar bevroren. Ze bespaart 2 miljard op gezondheidszorg, ze laat ons werken tot ons 67 maar doet niets om 55-plusser vlotter aan een baan te helpen, ze wil gaan snijden in de wachtuitkeringen voor jongeren en langdurig werklozen verplichten tegen een hongerloon hondenstront van het trottoir te schrapen als waren het misdadigers.  Tegelijkertijd gaat de loonlast voor de bedrijven naar beneden, de btw omhoog en aan de notionele interestaftrek wordt niet geraakt. Verder verzuimt de regering een vermogenswinstbelasting in te voeren, laat staan een volwaardige rijkentaks.

Ze haalt het geld dus bij de middenklasse (toegegeven de allerarmsten worden wel versterkt, bravo, hiervoor) en niet waar 80 procent van het kapitaal zit: bij de rijksten. Dit gaat lijnrecht tegen de publieke opinie die allang gewonnen is voor een rijkentaks. Het idee dat we de rijksten onder ons moeten versterken en dat hun rijkdom de welvaart van de armeren zal versterken is (ik heb hier goed nagedacht over de verwoording) FUNDAMENTEEL ONJUIST! De trickle-down economics zoals ze in de VS bestaan zijn nu al door zoveel studies onderuit gehaald dat het feit dat deze regering er nog aan vasthoudt zelfs niet met de beste wil van de wereld te vatten valt.

Ik had onlangs hierover een verhitte discussie met twee liberale vrienden. Die wisten mij doodleuk te vertellen dat de rijken simpelweg hun kapitaal naar een ander land zullen versluizen waar er minder belastingen zijn als België te “kapitaalonvriendelijk” wordt. Waarop ik antwoordde dat dat niet alleen een verschrikkelijk non-argument is maar ook een fundamentele fout in deze maatschappij. Ze beten me toe dat ik realistisch moest zijn en me gewoon moest neerleggen bij het feit dat dit nu eenmaal de wereld is waarin we leven, het hoongelach moet u er maar bij denken. En o ja, ben ik de enige die mij vragen stelt bij een ex-hoofdredacteur van Trends met amper een jaar politieke ervaring als minister van financiën?

Ook qua drugsbeleid gaat deze regering terug in de tijd. Kennelijk zijn er nog niet genoeg studies gedaan over het feit dat preventie en sensibilisering veel effectiever zijn om het drugsprobleem aan te pakken dan repressie. Ach, wat verwacht je van een mannenregering als deze? Het gedoogbeleid voor marihuana wordt teruggeschroefd ondanks het feit dat de jongerenafdelingen van de meeste partijen de legalisatie op tafel wilden leggen. Komt niks van in huis! (diepe zucht). Kennelijk mag ik ongestraft met een ‘stuk in mijn kloten’ de Gentse Overpoort onderkotsen maar O WEE! als ik aan de trappen van de Albert Heijn een jointje zit te roken en ondertussen geen vlieg kwaad doe.

Dus voor wie het nog niet doorhad, daarom ben ik boos, woedend, ziedend, en colère…

Ik hoop dat er in dit land nog mensen, jong en oud, even woedend zijn als ik.

Ik hoop het echt… anders zal ik toch in de Decathlon een tent moeten kopen. Die komt ongetwijfeld nog ergens van pas.

LEES OOK
Steven Vanden Bussche / 28-03-2024

Filip Dewinter assisteerde Russisch desinformatiekanaal

Voice of Europe schakelde Dewinter in bij interview met voormalige Tsjechische president.
Dewinter in gesprek met Václav Klaus
Jan Stevens / 28-03-2024

Stad Antwerpen dekt krediet van 42 miljoen euro voor steenrijke bouwpromotor

Een krediet van 42 miljoen euro voor luxehotel Botanic Sanctuary wordt gedekt door de stad via een hypotheek.
De gevel van het luxehotel Botanic Sanctuary Antwerp op de Elzenveldsite.
Tom Cochez, Jan Antonissen / 27-03-2024

Wat Filip Dewinter echt over Koen Metsu vertelde

Het onnavolgbare bochtenwerk van Dewinter over zijn werk voor de Chinese spion Changchun Shao.
Filip Dewinter en Koen Metsu (rechts) tijdens een debat in de Kamer in 2019.