Ik kan me vinden in haar teleurstelling. Het is verdomme al te prozaïsch dat u en ik ons niet laten opruien alleen maar omdat het nu toevallig juli is en binnen een week augustus en dat dit betekent: niet teveel golven maken, het is vakantie. En ja, ik besef dat veel mensen helemaal niet op vakantie gaan vanwege geen geld en teveel zorgen, maar dat maakt nu echt niet uit, want het is zomer en het levensritme wordt bepaald door de bevolkingscategorie die door diezelfde ‘tax shift’ wordt gepluimd en niettemin al van oudsher dit land recht houdt, namelijk de middenklasse, u allicht en ik ook. We kunnen zelfs niet zeggen dat men beter stil zit wanneer men geschoren wordt, gezien zoveel van ons er simpelweg niet zijn.
Vakantie
Is het zo plat, deugt deze al te simpele verklaring? Natuurlijk wel. En zo, kan men aannemen, heeft deze zogenaamde regering het ook gepland. Minister van Werk Kris Peeters - staat u wel eens stil bij het feit dat we een minister van Werk hebben en indien ja: begrijpt u waarom? – laat optekenen dat er voor hem geen vakantie is, gezien hij de details van de ‘tax shift’ dient uit te werken en dus het verhaal moet laten kloppen in de praktijk, want anders, zo voorspelt hij, komt er alsnog een ‘hete herfst’. Dat is een merkwaardige uitspraak, alsof de details en het pragmatisch gedeelte van een lastenvermeerdering ervoor kunnen zorgen dat u en ik ons iets minder gepluimd voelen op het moment dat we terugkeren uit vakantie.
Intussen lijken sommige kranten ernaar uit te kijken dat er toch weer een boksmatch komt tussen de zogenaamde regering en elke burger die geen werkgever is maar wel voor de zoveelste keer moet opdraaien voor een falend systeem. Maar zoals ik al zei: dat wordt niks de komende weken. U smeert zich immers in of u laat zich insmeren. Hooguit werpt u vanop het strand een blik op een nieuwssite en laat dan zuchtend tegen de partner weten dat u dient te worden ingesmeerd en dan vooral de schouders want die zullen de komende maanden al te veel moeten dragen. Wie weet slentert u na een paar uren ingesmeerd in de zon te hebben gelegen terug naar het hotel en komt u onderweg premier Charles Michel tegen die tijdelijk nog lijkbleek, met knipperende ogen en omgeven door zijn gezin zich nauwelijks kan voorstellen dat het nu écht ook voor hem vakantie is.
Maar soit, draai u nog eens om.
Michel
Ik kan me niet voorstellen dat de mens zich op dat moment afvraagt wie hij nu eigenlijk representeert buiten een paar lobby’s van werkgeversorganisaties en wat kopmannen van multinationals die keer op keer dreigen te vertrekken indien hun eisen niet worden ingewilligd. Nee, daarom is het vakantie, daarom laat een mens zich insmeren of smeert hij zelf; om niet te moeten nadenken over dat andere leven, die realiteit die een vliegreis verwijderd is. En zelfs indien de premier van deze zogenaamde regering de vakantieperiode eerder aangrijpt als een moment van reflectie is de kans misschien toch bijzonder klein dat hij zich afvraagt wie of wat hij bedient, of waarom hij ooit in de politiek is gestapt.
Deze week ging er een verkiezingsaffiche van hem rond op Facebook. Het was er een uit 2013 en daarin verkondigde hij trots dat hij een belofte heeft gehouden en dat de btw op gas en elektriciteit mede dankzij hem gedaald is. Nauwelijks twee jaar later voert hij met zijn zogenaamde regering exact het tegenovergestelde uit. Dit lokte zelfs bij een doorwinterde journalist de opmerking uit dat zoiets het cynisme voorbij is.
Maar soit, draai u nog eens om. Laat uw buik insmeren of spuit zelf wat crème op uw weke, nog steeds nog niet bruin genoeg geworden huid. Denk aan ons die zijn thuis gebleven en die tijdelijk een kleine herfst moeten ondergaan. Denk niet aan uw terugkeer. Wijt geen gedachte aan hypocrisie of aan het feit dat u steeds maar weer moet betalen om dit land recht te houden. Smeert u nog eens in. U hebt er recht op.
